Eeuwenlang liggen rond Renswoude geheimzinnige verdedigingswerken. Gehuld in groen wachtten de dijken, sluizen en fortificaties op de momenten dat het landsbelang ze tot leven zou wekken. Tot 1951 behoorde de militaire structuur van de Grebbelinie tot de belangrijkste verdedigingslinies van Nederland. In vredestijd was deze waterlinie vrijwel onzichtbaar, maar wanneer de sluizen aan de Grebbe bij Rhenen werden geopend werd in de Gelderse Vallei een imposante watervlakte gecreëerd, een inundatie die strekte tot Spakenburg. De dijkjes moesten voorkomen dat het water zou wegvloeien naar lager gelegen delen van de Vallei.
Dat juist in de gemeente Renswoude zoveel aarden vestigingen liggen is geen toeval. Ze waren vooral bedoeld om de hoge en droge toegang over Emmikhuizerberg af te sluiten. Belangrijke voorbeelden van fortificaties binnen de gemeentegrenzen zijn de Linie van Juffrouwwijk, de Batterij op de Schalmdijk, het Werk aan de Engelaar en het grootste verdedigingswerk van de linie, het Fort aan de Buursteeg. Hoewel de aarden werken in de 18e eeuw werden aangelegd, herinneren de betonnen kazematten en tankversperringen aan de gevechten die tijdens de meidagen van 1940 ook in de gemeente Renswoude plaatsvonden.
Driemaal deed de linie dienst: in 1795, 1940 en 1945 bevolkten militairen de aarden wallen om zich in te graven en geschut te plaatsen. Met het opdrogen van de laatste inundatie begon de toekomst van de Grebbelinie als groen erfgoed, waar fraaie wandel- en fietstochten gemaakt kunnen worden. Sinds 2011 is de Grebbelinie rijksmonument.
Het geheel gerestaureerde Fort aan de Buursteeg is zeker een bezoek waard. Het fort ontwikkelt zicht tot centraal bezoekerscentrum van de Grebbelinie, een ideaal startpunt om de linie verder te ontdekken.