Jongerenraad Nationaal Park Utrechtse Heuvelrug

Bekijk het verhaal van Bryan hier of lees het verhaal hieronder:

Toen ik voor het eerst op de middelbare school mijn stage moest uitzoeken ben ik via het oude werk van mijn vader terechtgekomen bij een boswachter op een landgoed in Zeist.

Het was een prachtig landgoed waar een groot gebouw stond waar mensen vergaderingen hielden en zakelijke dingen bespraken.

Tijdens de stage viel me op dat er veel werd besproken in het gebouw, maar dat ze weinig stil stonden bij de natuur waar ze zo dichtbij stonden.

Zoals de jonge konijnen die met hun familie op het landgoed wonen die op het gras rennen. Maar ook de jonge vosjes die met hun broertjes en zusjes rond de dennen en eiken spelen.

Doordat er steeds meer veranderingen spelen in het leven, door bijvoorbeeld ouder worden en interesses die veranderen is het juist soms belangrijk om stil te staan bij de kleine dingen in het leven zoals bijvoorbeeld een dagje de natuur in, samen, alleen of met vrienden.

Ik wil als lid van de Jongerenraad mijn best doen om meer mensen de natuur te laten beleven en ze te laten zien dat de natuur dichterbij ze staat dan ze denken.

Bekijk het verhaal van Julia hier of lees het verhaal hieronder:

Jaren geleden was ik in mijn tussenjaar gaan werken in een botanische tuin. Een waar paradijs op het eiland Bonaire, waar dieren vrij rond liepen tussen de kleurrijke planten en bloemen. De eigenaar, een sjamaan en professor, leerde mij van alles over de bijzondere krachten van de natuur. Zo stond er ook een grote boom in het midden van deze tuin, en hij noemde dit een totempaal die superkrachten moest hebben. Dit was moeilijk te geloven tot ik het van dichtbij meemaakte. Ik moest mijn armen omhoog houden, en hij duwde hierop. Dat zorgde er natuurlijk voor dat mijn armen naar beneden gingen. Toen moest ik een rondje lopen om deze boom en hem aanraken. Toen deden we het opnieuw, en een waar mirakel vond plaats. Ik leek opeens enorm sterk, en hij kon duwen en hangen wat ie wilde, maar mijn armen gingen niet omlaag. Dit heeft er voor gezorgd dat ik nu elke dag de magie van de natuur probeer te zien in het dagelijks leven.

Bekijk het verhaal van Thymen hier of lees het verhaal hieronder:

Dit is het verhaal van hoe ik van de natuur ben gaan genieten. Vroeger ben ik elke zomer meegenomen door mijn ouders om te kamperen in Duitsland, met veel bloemrijke weides. Als kind vond ik het heerlijk om door deze weides met gele boterbloemen, witte madeliefjes en rode en witte klavers te huppelen. Dat huppelen door de kleurrijke weides gaf mij een kinderlijk en rustgevend gevoel. Mijn vader die naar andere bloemen keek en mijn zus en moeder die van het uitzicht genoten. Dat gevoel dat ik bij die natuur kreeg was voor mij blijheid.

Ik werd ouder en ik ging minder met mijn ouders doen, ik zat meer binnen in mijn kamer en op mijn telefoon. Hier verloor ik ook het gevoel en de binding met de natuur. Ook moest ik met over meer dingen druk maken, opeens kwamen er toetsen waar zorgen voor waren. Nu ik ouder ben denk ik terug aan dat gevoel dat ik toen had, dat kinderlijke en rustgevende gevoel is er nu nog steeds. Als ik nu blijf huppelen en in de natuur blijf zijn komt dat rustgevende weer terug. Als ik ook maar een klein beetje van dat gevoel kan delen met jullie is dat het voor mij waard en is mijn lidmaatschap geslaagd. Dus huppel met mij mee!

Bekijk het verhaal van Sepp hier of lees het verhaal hieronder:

In de natuur van de Utrechtse Heuvelrug ben ik opgegroeid en speelde ik als kind. Hutten bouwde ik in het bos, sleeën deed ik op de stuifduinen en klimmen in de bomen. Mijn vader nam mij regelmatig mee het bos in en leerde mij wat het betekent om verantwoordelijkheid te dragen voor deze unieke plek en hoe belangrijk het is om deze waardes met andere te delen.

Als tiener leerde ik in beheer met de natuur mee te werken en hoe complex de natuur in elkaar steekt. Zeker op de Utrechtse Heuvelrug met haar diverse landschappen. De bossen waren nog altijd voor mij de plek om met mijn vrienden af te spreken. Om wonderen te ontdekken, om te daten, om te huilen, om te genieten.

Mijn binding met de Utrechtse Heuvelrug is denk ik groter dan die van een gemiddelde nationaal park bewoner. De natuur heeft mij geleerd wie ik ben en waar mijn krachten liggen. De jongerenraad van het Nationaal Park Utrechtse heuvelrug is voor mij een plek om de waardes die de heuvelrug mij heeft laten zien te beschermen en te delen met andere jongeren.

De Utrechtse Heuvelrug zal mij blijven leren over de wonderen van de natuur en zal mij blijven vromen. Het zal mij een plek geven om met nog meer mensen te genieten en te vieren dat deze waanzinnige plek bestaat.

Als bewoner van de Utrechtse Heuvelrug, liefhebber van natuur en voorzitter van de jongerenraad zie ik het als mijn taak om de Heuvelrug te beschermen en haar verhalen te vertellen. Hiermee hoop ik anderen te enthousiasmeren en net zo te laten genieten als ik.

Bekijk het verhaal van Romy hier of lees het verhaal hieronder:

Deze vrijdag delen we het tweede verhaal in een reeks verhalen geschreven door leden van onze Jongerenraad. Vandaag neemt Romy van Soest ons mee terug naar haar jeugd, naar een bijzonder moment tijdens een stormachtige vakantie in Frankrijk. Ze roept ons op om vaker stil te staan bij de kleine momenten in het leven die zoveel kunnen betekenen:

Ik ben 6 jaar oud als ik voor het eerst op vakantie ga in Frankrijk met mijn familie. Het is een donkere avond, het regent, het stormt, het onweert. De tentflappen van de vouwwagen gaan heen en weer met de woeste wind. Ik ben bang. Het onweer rommelt op de achtergrond en er is een plotselinge lichtflits. Mijn broer en zus naast me zijn ook stil. We horen wat achter in de tent. Wat is dat? Samen wachten we in spanning af.

Onze vader roept ons: “Kom eens kijken!” Angstig, maar vol vertrouwen lopen we naar hem toe. Achter in de vouwwagen tilt hij het zeil op. Wij zijn allemaal stil. En daar op het stukje gras, is een egelfamilie. Gelijk valt het achtergrondgeluid weg. Deze lieve dieren zijn niet bang, ze zijn op reis. Zonder op te kijken naar ons lopen ze door. Maar wij staan vol verwondering. Ze zijn weg. Wij zijn kalm. Het is allemaal toch niet zo eng. Zelfs in deze storm zijn er lieve kleine egels. Zelfs in deze storm zijn wij als familie samen en kunnen we rustig gaan slapen.

Nu ik terugkijk op deze vakantie, weet ik niet meer waar we in Frankrijk zaten en wat we gedaan hebben. Wat ik me wel kan herinneren zijn de egels, de connectie met de natuur en de rust die dat moment mij bracht. Zo zie ik dat het niet altijd om de grote dingen gaat, maar dat je soms de echte momenten haalt uit die kleine ervaringen.

Bekijk het verhaal van Judith hier of lees het verhaal hieronder:

Als kind werd ik al vroeg betoverd door de natuur. Mijn ouders namen mij regelmatig mee op wandelingen over de kronkelende paden van de groene bossen of paarse heidevelden. Maar het was mijn oma die de vonk deed aanwakkeren met haar gepassioneerde verhalen over de wonderen van de natuur. Op zo’n wandeling met de familie hurkte mijn oma en ik bij elke paddenstoel of plantje, waar ze dan in geuren en kleuren over vertelde en ik aan haar lippen hing. De rest was vaak al doorgelopen en stond inmiddels aan het einde van het pad, te wachten tot mijn oma en ik waren uitgekeken en weer bij de groep aansloten.

Nog altijd ga ik graag met mijn oma de natuur in. Dan hurken we nog steeds langs het pad, maar tegenwoordig kan ik haar ook dingen vertellen en zoeken we samen op welke rups we voor ons zien.

Afgelopen jaren merk ik dat er steeds meer soorten zeldzamer worden en de natuur in kwaliteit afneemt. Dat vinden mijn oma en ik heel jammer. Nu ik lid ben van de jongerenraad hoop ik mijn passie en kennis over te brengen aan onze én toekomstige generaties. Daarmee hoop ik anderen dezelfde bewustwording en waardering voor de natuur bij te brengen die ik als kind heb gekregen, zodat we als toekomstige generaties samen de natuur kunnen behouden, groener maken, en ervan kunnen blijven genieten met onze families.

Wat leuk dat je je wil aanmelden! Klik hier om het aanmeldformulier in te vullen. We komen z.s.m. na je aanmelding bij je terug met een reactie.

Als lid van de Jongerenraad NPUH vertegenwoordig je jongeren op en rondom de Utrechtse Heuvelrug. Daarom zoeken we jongeren tussen de 16 en 26 jaar die wonen in één van de volgende gemeentes: Amersfoort, Baarn, Bunnik, de Bilt, Leusden, Renswoude, Rhenen, Soest, Utrecht, Utrechtse Heuvelrug, Veenendaal, Woudenberg en Zeist.

We hebben geen voorkeur voor één specifieke achtergrond, opleidingsniveau, etc. Wat ons betreft is iedereen welkom: hoe diverser de groep, hoe beter. Wil je je aanmelden? Klik dan hier om het aanmeldformulier in te vullen.

De Jongerenraad zet zich in voor jongerenparticipatie én draagt bij aan het beschermen, beheren en ontwikkelen van natuur, landschap en (cultureel) erfgoed. De Jongerenraad vertegenwoordigt de jongeren uit de omgeving in keuzes die gemaakt worden rondom beleid en projecten op de Utrechtse Heuvelrug. Dit doen zij door o.a. gevraagd en ongevraagd advies geven aan de Stichting NPUH, een dialoog te voeren met allerlei stakeholders in het gebied (gefaciliteerd door de Stichting NPUH) én zelf (een) activiteit(en) te organiseren. 

Dat ligt helemaal aan jezelf en wat jij ervan wil maken. Samen met je mederaadsleden bepaal je bijvoorbeeld hoe vaak jullie willen samenkomen. Wij vermoeden dat dit één keer per maand/twee maanden zal zijn. Ook bepalen jullie zelf wat voor activiteit jullie willen organiseren en hoeveel werk je daarin wil steken. Maar als we zelf een gok moeten wagen, denken we dat het je ongeveer 1 à 2 uur per week kost (waarbij het wel kan dat de ene week je niks hoeft te doen en je de andere week iets meer doet).

We vragen de leden van de Jongerenraad (in principe) minimaal één jaar in de raad te blijven. Je kan maximaal drie jaar deelnemen.

Er zijn verschillende rollen binnen de Jongerenraad:

Voorzitter: de voorzitter bereidt de vergaderingen voor door bijvoorbeeld een agenda op te stellen en leidt de vergaderingen van de Jongerenraad. De voorzitter is het centrale aanspreekpunt voor de Jongerenraad.

Vicevoorzitter: de vicevoorzitter ondersteunt de voorzitter en wanneer de voorzitter afwezig is, neemt de vicevoorzitter de taken van de voorzitter over. Wanneer de voorzitter stopt, neemt de vicevoorzitter deze rol in.

Secretaris: de secretaris notuleert tijdens de vergaderingen van de Jongerenraad en zorgt dat de notulen online op deze website komen te staan. Zo kunnen alle jongeren in het gebied lezen wat er gebeurt en daar eventueel input op geven. De secretaris is, tenzij anders afgesproken, ook verantwoordelijk voor het bijhouden van de mailbox van de Jongerenraad.

Penningmeester: de penningmeester is verantwoordelijk voor het maken van een begroting. Elk jaar krijgt de Jongerenraad een bedrag dat zij kunnen besteden aan het organiseren van een eigen activiteit ter bevordering van jongerenparticipatie en het behouden, beschermen en ontwikkelen van natuur, landschap en (cultureel) erfgoed op en rondom de Utrechtse Heuvelrug.

Leden: de leden van de Jongerenraad zijn gezamenlijk verantwoordelijk voor het ophalen van ideeën en gedachtes onder jongeren om zo de stem van de jongeren op en rondom de Utrechtse Heuvelrug te vertegenwoordigen. Ook zijn de leden gezamenlijk verantwoordelijk voor de uitvoering van de activiteiten die de Jongerenraad op zich neemt.

Wat leuk dat je je hebt aangemeld! Je ontvangt z.s.m. bericht van ons over het vervolgproces.

• Zit je niet in de Jongerenraad? Dan kun je nog wel op de hoogte blijven van wat er gebeurt op en rondom het Nationaal Park. Meld je bijvoorbeeld aan voor onze nieuwsbrief. En uiteraard kun je het later misschien nog een keer proberen om je aan te melden!
• Zit je wel in de Jongerenraad? Gefeliciteerd! We plannen gauw een moment in zodat je kennis kan maken met de andere Jongerenraad-leden, met de Stichting én met het gebied.

Dat bepaalt de Jongerenraad voornamelijk zelf! Het moet uiteraard wel in lijn zijn met het doel van de Stichting: het behouden, beschermen en ontwikkelen van natuur, landschap en (cultureel) erfgoed. Maar hier vallen allerlei thema’s, projecten, uitdagingen etc. onder. De Jongerenraad kan zelf bedenken wat zij belangrijk vinden en wat zij daarmee willen doen. Uiteraard krijgt de Jongerenraad waar nodig wel begeleiding vanuit de Stichting.

Dat hangt heel erg van het advies af dat de Jongerenraad geeft. Is het een advies dat we meteen in een bestaand project kunnen verwerken? Dan gaan we dat gewoon doen. Komt er een advies van de Jongerenraad dat binnen de visie en werkzaamheden van de Stichting vallen, maar waar we een heel nieuw project voor moeten optuigen? Dan is er een kans dat we het advies pas iets later kunnen oppakken, in verband dat we eerst mankracht en/of financiën moeten vrijmaken. Maar het kan ook voorkomen dat het advies niet goed past binnen onze werkzaamheden of contrasteert met andere belangen in het gebied. Daar gaan we dan in gesprek over met de Jongerenraad om te kijken hoe we gezamenlijk tot een oplossing komen.

Omdat de Jongerenraad nieuw is, zullen we nog moeten ontdekken hoe we dat precies vorm gaan geven. Iets waar we ook graag jullie ideeën over horen! Maar in ieder geval gaan we proberen zoveel mogelijk te doen met het advies van de Jongerenraad.

Het programmaoverleg is een overleg dat vier keer per jaar door de Stichting georganiseerd wordt, waar alle stakeholders die in een bepaalde vorm actief zijn in en rondom het Nationaal Park Utrechtse Heuvelrug voor uitgenodigd zijn. Dit zijn bijvoorbeeld de provincie Utrecht, gemeentes, terreinbeherende organisaties, LTO, IVN, Natuur & Milieufederatie Utrecht, NS etc. Elke keer krijgt iedereen eerst een update over wat er afgelopen drie maanden allemaal gebeurd is en daarna gaan we in op één of twee onderwerpen. Soms gewoon om meer informatie te delen met alle stakeholders, maar soms ook om te kijken of we gezamenlijk iets willen oppakken, wie dan mee wil doen, in welke vorm, wat we van elkaar kunnen leren etc.
Om de ideeën van de Jongerenraad ook bij onze stakeholders te laten landen, nodigen we dus één keer per jaar de Jongerenraad uit om deel te nemen aan het Programmaoverleg om daar een presentatie te geven over een onderwerp waar zij iets mee willen (mogelijk wel in afstemming met de Stichting) en de dialoog te openen op dat onderwerp. Zo hopen we dat de ideeën van de Jongerenraad ook buiten de Stichting gehoor vinden.

Dat is aan de Jongerenraad zelf (in afstemming met de Stichting)! Wel zien we graag dat de activiteit Jongerenparticipatie stimuleert en dat het in lijn is met onze hoofdambitie: beschermen, behouden en ontwikkelen van natuur, landschap en (cultureel) erfgoed. Maar hoe dat er dan precies uitziet? Dat is aan de Jongerenraad zelf.

De Jongerenraad is nieuw voor ons. We hebben uiteraard aan de voorkant al nagedacht over waarom we een Jongerenraad willen en hoe we dat gaan aanpakken om te zorgen dat er ook echt iets gebeurt met de adviezen en het werk van de Jongerenraad (anders hadden we geen Jongerenraad moeten willen opzetten). Maar al doende leert men. Wij, als Stichting, zullen vast nog nieuwe dingen leren, maar de Jongerenraad zelf zal waarschijnlijk ook nieuwe ideeën opdoen over hoe dingen beter kunnen. Dus we nodigen de Jongerenraad graag uit hierover mee te denken!

Daarbij willen we het aan de Jongerenraad laten om nieuwe leden te werven wanneer er leden stoppen. Hoe de Jongerenraad dat wil doen en wie er in de Jongerenraad komt, laten we voornamelijk aan de Jongerenraad zelf.

Leuk dat je op de hoogte wil blijven. Dit kan o.a. via het in de gaten houden van deze webpagina. Ook kun je je inschrijven voor de nieuwsbrief van het NPUH.  

Leuk dat je een idee of vraag hebt. Die kan je aan ons stellen via jongerenraad@npuh.nl!