Baarn wordt omringd door bossen in het zuiden en uitgestrekte polders in het noorden. De gemeente is van oudsher een plaats waar rijke Amsterdammers komen rentenieren en hun laatste levensdagen slijten, vandaar de bijnaam. Temidden van al deze historie en groen ligt de Heuvelrugtuin in spé van Lucienne van der Peet.
Lucienne’s eigen tuin stond in schril contrast met de groene weelde in de omgeving. ‘De verstening van tuinen in mijn buurt, waaronder mijn eigen tuin, stond mij steeds meer tegen. De afgelopen zomers was het vaak erg heet en dat was vooral te merken in mijn achtertuin die op het zuiden ligt. Overdag was er nauwelijks verkoeling te vinden, omdat er geen schaduwplekken waren. Verder waren er weinig vogels in mijn tuin te zien. Al met al reden om hier verandering in te willen aanbrengen.’
De Heuvelrugtuin-cursus bleek een uitgelezen kans voor Lucienne om zich nu echt eens te verdiepen in het vergroenen van de tuin.
‘De Heuvelrugtuin-cursus heeft mij geholpen om bewuster te zijn van mijn eigen eigen tuin, maar ook de buurt, plaats en regio waar ik woon. Zo leerde ik dat je voor de biodiversiteit vooral gebruik kunt maken van wat deze omgeving biedt. Dus in mijn eigen tuin ga ik vanaf nu meer inheemse beplanting toepassen. Daarnaast grijp ik zo min mogelijk in in de tuin waardoor het bodemleven zijn gang kan gaan. En in plaats van kunstmest gebruik ik smeerwortelgier als natuurlijke bemesting, die ik zelf maak van de smeerwortel die in mijn tuin staat.’
De tuin is al aan een hoop verandering onderhevig geweest. De borders in de achtertuin zijn verbreed waarbij de tuin is ontsteend van 80% bestrating naar een kleine 50%. Er is een insectenhotel en vogelhuisje opgehangen, en in de voormalige trampolinebak is een tuiny forest aangelegd. Dit bosje van 6 vierkante meter telt een scala aan inheemse struiken, heesters en kruiden. En dat zette zoden aan de dijk: ‘Het tuiny forest was meteen al een succes. Er kwamen veel verschillende soorten bijen, lieveheersbeestjes en andere insecten op af. Het gezoem was soms oorverdovend’, vertelt Lucienne.
Maar er moet nog een hoop gebeuren om er een échte Heuvelrugtuin van te maken. In de borders wordt in het voorjaar meer inheemse beplanting gezet, en er worden twee beukenbomen geplant om de grote vlierbes te vergezellen die al in de tuin staat. ‘Verder wil ik graag nog een waterelement toevoegen, maar omdat mijn tuin niet heel erg groot is ben ik er nog niet precies over uit waar die gaat komen. En alhoewel de regenton al aangeschaft is, moet deze nog in werking worden gesteld. Ik ben ook aan het onderzoeken of ik de regenpijp kan afkoppelen van het riool, maar daar heb ik nog wat meer hulp bij nodig.’
Lucienne kijkt ernaar uit om binnenkort meer mensen te enthousiasmeren voor het Heuvelrugtuinen-project: ‘Als de Heuvelrugtuin dit jaar of volgend jaar meer vorm heeft gekregen wil ik graag andere mensen uitnodigen om te laten zien dat je met kleine aanpassingen heel veel ten positieve kunt veranderen om je tuin te verrijken met insecten en vogels door je tuin te vergroenen.’